Jest nijako jak nigdy. Jestem normalny, zwykły, przeciętny, słowem - nudny. Nie sądziłem, że kiedykolwiek ten stan da mi tyle zadowolenia i satysfakcji, że otworzy nową furtkę to delikatniejszego i subtelniejszego świata. Świata skrytości, cichych marzeń, nużących smutków - prerii stagnacji i spokoju.
May I meet it?
May I touch it with my eyelashes?
1 komentarz:
ślicznie. jak rzadko.
Twa Banna
Prześlij komentarz